Mr X.
2007-11-04 12:20:28 UTC
Eerste korte verhaal uit: ''Het vunzige leven van Rico van Dieren''.
Rico de Adonis
Een gure wind blies regen door de schaars verlichte straten van de
Papendrechtse achterbuurt. Rico van Dieren spoedde zich tegen de wind
in op zijn fiets naar huis. Met verbeten lippen trapte hij woest op de
pedalen en zijn knieën leken bij elke slag bijna zijn kin te raken. De
boomlange, afgeleefde kerel op de ogenschijnlijk veel te kleine fiets,
leverde een potsierlijk gezicht op.
Rico was nog in gedachten bij hetgeen zich eerder die middag op zijn
werk had afgespeeld. Marga, het hoofd van de afdeling had hem betrapt,
toen hij heimelijk een slok nam uit zijn heupflesje. Marga was
doorgelopen en zei enkel kortaf: 'Hier komen we nog op terug'.
'Dat vervloekte tyfuswijf', mompelde Rico binnensmonds. Waar bemoeide
dat mokkel zich mee? Alsof zijn geweldige prestaties op de werkvloer er
ook maar op enige manier onder te lijden hadden. Integendeel, hij
leverde werk af voor twee. Dat minderwaardige wijf wist blijkbaar nog
niet met wie zij te maken had, maar daar zou ze snel genoeg
achterkomen. 'Niemand drijft ongestraft de spot met Rico van Dieren! Al
die hoeren met hun grote bekken tegenwoordig', Rico wist wel hoe hij
die smoelen dicht kon timmeren en ze om genade kon laten smeken.
Een plots luid claxonneren deed Rico uit gedachten opschrikken.
Ongeduldige automobilisten trachtten de aandacht te trekken van de
vrouwelijke bestuurder van een grote BMW. Zij lette niet op en zag
direct dat het verkeerslicht reeds op groen stond. 'Tuurlijk weer zo'n
dom wijf achter het stuur', dacht Rico.
Rico vloekte toen de eerste druppels via de kraag van zijn jas, langs
zijn hals naar binnen begon nen te sijpelen. Hij besteedde verder geen
aandacht aan de opstopping op het kruispunt en schoot zigzaggende
tussen de stilstaande auto's naar de overkant. Een kleine tien minuten
later bereikte Rico zijn woning, gelegen in één van de meest armoedige
wijken van Papendrecht. Zijn kleding was inmiddels doornat en Rico
verlangde naar de behaaglijke warmte van zijn huiskamer. Snel plaatste
hij zijn fiets in het kleine schuurtje. De kliko naast de schuurdeur
verspreidde de walge lijke geur van rottend vlees. Genietend snoof Rico
een paar maal diep de geur van de dood en haastte zich snel naar
binnen. 'Pffff, eindelijk thuis', verzuchtte Rico terwijl hij zijn door
en door natte jas over de verwarming hing.
Rico startte zijn pc op alvorens zichzelf een flink glas Jenever in te
schenken. Eigenlijk vond hij Jenever niet echt lekker, maar het was
goedkoper en werkte net zo doeltreffend. Rico nam een flinke teug en
liep vervolgens via de smalle, houten trap naar boven. Hij nam nog een
slok uit een Jeneverfles die nog op zijn nachtkastje stond, wierp zijn
kleren op de grond en sprong snel onder een lekkere, warme douche.
Met een sigaret schuinafhangend in zijn mondhoek, rende Rico de trap af
naar zijn pc. 'Wat zouden ze allemaal gepost hebben?', dacht Rico. De
hele dag had deze vraag hem al bezig gehouden. Rico grijnsde, in de
tientallen nieuwsgroepen die hij nauwgezet volgde, waren talrijke
berichten geplaatst. Zijn pogingen om die achterlijke lieden uit te
lokken, waren zo overduidelijk weer gelukt. Het was al vele malen
aangetoond en bewezen dat hij alles en iedereen naar zijn hand kon
zetten. Hij genoot op voorhand al van het idee dat hij weer uren lang
simpele sukke laartjes kon afslachten met zijn enorme intellect.
Rico opende zijn mailbox en een mailtje van een onbekende met als
aanhef: 'hallo', trok zijn aandacht. Hij las snel het korte berichtje
'Hallo, even een reactie naar aanleiding van je postjes op usenet. Ik
vind dat je soms interessante opmerkingen plaatst en het lijkt me leuk
om eens nader kennis te maken met andere deelnemers van usenet. Heb je
misschien msn?
Groetjes, Wieteke van Rotterdam'
''Godskolere zeg...'' riep Rico uit. ''Die teef is tot over haar oren
verliefd op me.'' Een opgewonden gevoel bekroop Rico tussen zijn benen
en hij greep met zijn hand stevig in zijn kruis. Hij keek er niet van
op dat die doortastende Wieteke voor hem viel als een blok. Deden dat
niet bijna alle vrouwen?
Rico opende zijn gulp, haalde zijn ietwat vreemdgevormde, halfslappe
geslacht tevoorschijn en begon stevig te masturberen. In zijn gedachten
zag hij Wieteke die hij nog nooit gezien had, voor zich met het gezicht
van Marga. Ze smachtte naar hem en gilde toen Rico haar met een
vuistslag tegen het bed sloeg. Marga huilde en smeekte hem te stoppen
terwijl hij door bleef beuken. 'Je zult buigen voor je meester
teringwijf!!!'
Abrupt kwam Rico tot zijn positieven. 'Godverdegodverdegodver,
godvergetenklotewijf', brulde hij woest, terwijl hij de fles Jenever
met kracht door de kamer smeet. Langdurig en overmatig drankgebruik
eiste haar tol en van zijn kortstondige erectie was niets meer over.
De Jeneverfles was tegen de kast geslagen en in scherven uiteen gespat.
Enkele van zijn opgezet te uilen waren op de grond gevallen. Rico was
razend en gaf een trap tegen zijn computerkast, waarvan het deurtje uit
zijn hengsels schoot. Rico stond op, pakte een fles Wodka en zoop deze
met grote snelheid voor een deel leeg. Dronken en volledig buiten
zinnen, zette Rico zich weer achter zijn pc. 'Ik zal ze krijgen, die
smerige wijven!'. Die bezopen heks van een Wieteke zou er wel
achterkomen wat het betekende om Rico van Dieren te dwarsbomen.
Tot vroeg in de ochtend streed Rico zijn strijd tegen de usenetmonsters
tot hij in een roes van zijn stoel zakte en op de grond viel. De
aanvang van een nieuwe werkdag.
WE WANT MORE! WE WANT MORE!Rico de Adonis
Een gure wind blies regen door de schaars verlichte straten van de
Papendrechtse achterbuurt. Rico van Dieren spoedde zich tegen de wind
in op zijn fiets naar huis. Met verbeten lippen trapte hij woest op de
pedalen en zijn knieën leken bij elke slag bijna zijn kin te raken. De
boomlange, afgeleefde kerel op de ogenschijnlijk veel te kleine fiets,
leverde een potsierlijk gezicht op.
Rico was nog in gedachten bij hetgeen zich eerder die middag op zijn
werk had afgespeeld. Marga, het hoofd van de afdeling had hem betrapt,
toen hij heimelijk een slok nam uit zijn heupflesje. Marga was
doorgelopen en zei enkel kortaf: 'Hier komen we nog op terug'.
'Dat vervloekte tyfuswijf', mompelde Rico binnensmonds. Waar bemoeide
dat mokkel zich mee? Alsof zijn geweldige prestaties op de werkvloer er
ook maar op enige manier onder te lijden hadden. Integendeel, hij
leverde werk af voor twee. Dat minderwaardige wijf wist blijkbaar nog
niet met wie zij te maken had, maar daar zou ze snel genoeg
achterkomen. 'Niemand drijft ongestraft de spot met Rico van Dieren! Al
die hoeren met hun grote bekken tegenwoordig', Rico wist wel hoe hij
die smoelen dicht kon timmeren en ze om genade kon laten smeken.
Een plots luid claxonneren deed Rico uit gedachten opschrikken.
Ongeduldige automobilisten trachtten de aandacht te trekken van de
vrouwelijke bestuurder van een grote BMW. Zij lette niet op en zag
direct dat het verkeerslicht reeds op groen stond. 'Tuurlijk weer zo'n
dom wijf achter het stuur', dacht Rico.
Rico vloekte toen de eerste druppels via de kraag van zijn jas, langs
zijn hals naar binnen begon nen te sijpelen. Hij besteedde verder geen
aandacht aan de opstopping op het kruispunt en schoot zigzaggende
tussen de stilstaande auto's naar de overkant. Een kleine tien minuten
later bereikte Rico zijn woning, gelegen in één van de meest armoedige
wijken van Papendrecht. Zijn kleding was inmiddels doornat en Rico
verlangde naar de behaaglijke warmte van zijn huiskamer. Snel plaatste
hij zijn fiets in het kleine schuurtje. De kliko naast de schuurdeur
verspreidde de walge lijke geur van rottend vlees. Genietend snoof Rico
een paar maal diep de geur van de dood en haastte zich snel naar
binnen. 'Pffff, eindelijk thuis', verzuchtte Rico terwijl hij zijn door
en door natte jas over de verwarming hing.
Rico startte zijn pc op alvorens zichzelf een flink glas Jenever in te
schenken. Eigenlijk vond hij Jenever niet echt lekker, maar het was
goedkoper en werkte net zo doeltreffend. Rico nam een flinke teug en
liep vervolgens via de smalle, houten trap naar boven. Hij nam nog een
slok uit een Jeneverfles die nog op zijn nachtkastje stond, wierp zijn
kleren op de grond en sprong snel onder een lekkere, warme douche.
Met een sigaret schuinafhangend in zijn mondhoek, rende Rico de trap af
naar zijn pc. 'Wat zouden ze allemaal gepost hebben?', dacht Rico. De
hele dag had deze vraag hem al bezig gehouden. Rico grijnsde, in de
tientallen nieuwsgroepen die hij nauwgezet volgde, waren talrijke
berichten geplaatst. Zijn pogingen om die achterlijke lieden uit te
lokken, waren zo overduidelijk weer gelukt. Het was al vele malen
aangetoond en bewezen dat hij alles en iedereen naar zijn hand kon
zetten. Hij genoot op voorhand al van het idee dat hij weer uren lang
simpele sukke laartjes kon afslachten met zijn enorme intellect.
Rico opende zijn mailbox en een mailtje van een onbekende met als
aanhef: 'hallo', trok zijn aandacht. Hij las snel het korte berichtje
'Hallo, even een reactie naar aanleiding van je postjes op usenet. Ik
vind dat je soms interessante opmerkingen plaatst en het lijkt me leuk
om eens nader kennis te maken met andere deelnemers van usenet. Heb je
misschien msn?
Groetjes, Wieteke van Rotterdam'
''Godskolere zeg...'' riep Rico uit. ''Die teef is tot over haar oren
verliefd op me.'' Een opgewonden gevoel bekroop Rico tussen zijn benen
en hij greep met zijn hand stevig in zijn kruis. Hij keek er niet van
op dat die doortastende Wieteke voor hem viel als een blok. Deden dat
niet bijna alle vrouwen?
Rico opende zijn gulp, haalde zijn ietwat vreemdgevormde, halfslappe
geslacht tevoorschijn en begon stevig te masturberen. In zijn gedachten
zag hij Wieteke die hij nog nooit gezien had, voor zich met het gezicht
van Marga. Ze smachtte naar hem en gilde toen Rico haar met een
vuistslag tegen het bed sloeg. Marga huilde en smeekte hem te stoppen
terwijl hij door bleef beuken. 'Je zult buigen voor je meester
teringwijf!!!'
Abrupt kwam Rico tot zijn positieven. 'Godverdegodverdegodver,
godvergetenklotewijf', brulde hij woest, terwijl hij de fles Jenever
met kracht door de kamer smeet. Langdurig en overmatig drankgebruik
eiste haar tol en van zijn kortstondige erectie was niets meer over.
De Jeneverfles was tegen de kast geslagen en in scherven uiteen gespat.
Enkele van zijn opgezet te uilen waren op de grond gevallen. Rico was
razend en gaf een trap tegen zijn computerkast, waarvan het deurtje uit
zijn hengsels schoot. Rico stond op, pakte een fles Wodka en zoop deze
met grote snelheid voor een deel leeg. Dronken en volledig buiten
zinnen, zette Rico zich weer achter zijn pc. 'Ik zal ze krijgen, die
smerige wijven!'. Die bezopen heks van een Wieteke zou er wel
achterkomen wat het betekende om Rico van Dieren te dwarsbomen.
Tot vroeg in de ochtend streed Rico zijn strijd tegen de usenetmonsters
tot hij in een roes van zijn stoel zakte en op de grond viel. De
aanvang van een nieuwe werkdag.